Wyniki wyszukiwania dla:

Stowarzyszenie Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci


Dobrze żyć – to wiele, dobrze umrzeć to wszystko !

Stowarzyszenie Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci zwane też Apostolstwem zostało zatwierdzone przez papieża Piusa X 22 lipca 1908 roku i powierzone opiece misjonarzy ze Zgromadzenia Najświętszej Maryi Panny we Francji (w Tinchebray) .W Polsce kard. Józef Glemp oficjalnie zatwierdził ( 30 maja 1987 roku)Polską filię tego Apostolstwa Dobrej Śmierci w Górce Klasztornej w najstarszym Sanktuarium Maryjnym pod opiekę Misjonarzy Świętej Rodziny.Zgodnie z Konstytucją Apostolską z dnia 1 stycznia 1967 roku opublikowaną przez papieża PawłaVI Święta Penitencjaria Apostolska udzieliła Apostolstwu Patronki Dobrej Śmierci 11 czerwca 1987 roku odpustów:

– w dniu wstąpienia do Apostolstwa,

– w uroczystość Św. Józefa (19.03)

– w święto Nawiedzenia NMP (31.05)

– w Święto Michała Archanioła (29.09)

– w święto MMB Bolesnej (15.09)

– w święto Św. Teresy od Dzieciątka Jezus (1.10)

Apostolstwo Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci zostało założone w Opatrzności Bożej w 1995 roku przez ks. dyr. Piotra Żelichowskiego misjonarza Świętej Rodziny w Górce Klasztornej, gdyż wyraził na tozgodę śp. Ks. Roman Marek pierwszy Proboszcz w naszej parafii. Otrzymałam świadectwo delatora tej Wspólnoty. Obecnie dyrektorem Apostolstwa P.D.Ś. w Polsce jest ks. J. Antoni Żebrowski misjonarz Świętej Rodziny w Górce Klasztornej.

Piętnaście lat temu w 1995 roku warunki do działania Wspólnoty były trudne, ponieważ zamiast kościoła mieliśmy blaszany barak, w zimie nie było warunków na spotkania modlitewne, więc starałam się pozyskiwać jak najwięcej członków do Wspólnoty, wysyłając listy nowych osób do Górki Klasztornej wraz z zebranymi ofiarami na rozwój tego dzieła i zawsze otrzymywałam podziękowanie i wiadomość, że osoby te już są wpisane do Księgi. Wpisałam 150 osób należących do Opatrzności Bożej, prosząc o modlitwę osobistą na Różańcu oraz o zapoznanie się modlitwami w rozdawanym dyplomiku na wypadek śmierci i odpustach. W tym czasie kościół był w budowie, żyliśmy nadzieją, że doczekamy się chwili, gdzie wszyscy spotkamy się na wspólnych modlitwach.

Chętnych przybywało, wiedzieli o łaskach, jakie spływają przez codzienne Msze Św. sprawowane przez Misjonarzy Świętej Rodziny za żywych i zmarłych członków Apostolstwa.

Musze nadmienić, ze ogromnym przeżyciem dla wiernych był pamiętny dzień 11 czerwca 1996 roku, gdy kościół w budowie palił się na naszych oczach i nie było można tego pożaru ugasić. Poważna choroba ks. Proboszcza, szpital i śmierć 14 maja 2001 roku. Ogromny smutek z powodu braku kościoła i Proboszcza. Nikt nie myślał o Wspólnocie i na bardzo długi czas była luka, gdy nie robiłam nic z wyjątkiem cichej modlitwy do chwili przybycia do parafii nowego Proboszcza ks. Jana Cienkosza. Zwróciłam się z prośbą, by w ogłoszeniach parafialnych przypomniał o istnieniu Apostolstwa Patronki Dobrej Śmierci, że znikoma grupka zapisanych każdego miesiąca modli się w kaplicy. Podziałało „zaraz zauważyłam większą ilość osób. Jednak już trudno naprawić to, co się straciło od początku. Nie odzyskam tych osób, które odwykły przez długą przerwę od spotkań modlitewnych. Obecnie jeden raz w miesiącu, w każdą ostatnią sobotę miesiąca pół godziny przed wieczorną Mszą Św. prowadzimy w kaplicy rozważania i różaniec do Siedmiu Boleści Matki Bożej w intencji za żywych i zmarłych członków Wspólnoty, polecamy Bogu i Matce Najświętszej Kościół Święty, Ojca Świętego, Ojczyznę, duszpasterzy, misjonarzy rodziny, młodzież, grzeszników, chorych, uzależnionych” w ciągu całego roku uczestniczymy w składkowych Mszach Świętych. Bierzemy udział w spotkaniach opłatkowych organizowanych przy kościele Misjonarzy Świętej Rodziny, gdzie przyjeżdża z Górki Klasztornej zawsze jeden z Księży lub dyr. Sanktuarium ks. A. Żebrowski.

Jeden raz w roku bierzemy udział w rekolekcjach w Niechobrzu lub w Radomyślu nad Sanem za Stalową Wolą. Z powodu wieku wyjeżdża na nie niewielka ilość osób. Rozprowadzamy materiały i biuletyny „Nadzieja i życie”, modlitewniki, kalendarze, kasety, książki, różańce.

Przez te swoje modlitwy pragniemy wyjednać:

– Dla wiernych katolików – wytrwanie w łasce uświęcającej,

– Dla obojętnych religijnie i grzeszników – łaskę nawrócenia,

– Dla wszystkich – łaskę Dobrej Śmierci